ΜΟΔΑ: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗΣ Η ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ;

 

Η μόδα δεν είναι και ακριβώς το πεδίο μου, για την ακρίβεια η ανδρική μόδα μου φαίνεται ακαλαίσθητη και η γυναικεία ακατανόητη. Η τάση δε τα τελευταία χρόνια να κυκλοφορούν οι κοπέλες στο δρόμο επιδεικνύοντας τα υπαρκτά ή φανταστικά προσόντα τους ντυμένες .... γδυτές με έχει προβληματίσει. 

Για αυτό είναι ιδιαίτερη τιμή και χαρά να αναρτώ σε αυτό το blog τις απόψεις ενός πολύ κοντινού μου προσώπου, μίας κοπέλας σύγχρονης και δυναμικής, που κάθε άλλο παρά παλιομοδίτικη ή συντηρητική μπορεί να χαρακτηριστεί. Για αυτές τις σκέψεις που έκανε τον κόπο να γράψει με δική της έμπνευση και μου χάρισε για να τις δημοσιεύσω εδώ, καθώς και για το γεγονός πως επέλεξε να μοιραστεί τη ζωή της μαζί μου την ευχαριστώ από καρδιάς. Ιδού το κείμενό της, απείραχτο, σύντομο και μεστό:

"Περπατώντας στο κέντρο της πόλης πολλές φορές μου γεννάται η απορία αν βρίσκομαι όντως στο κέντρο μιας πόλης ή σε κάποια φημισμένη κοσμοπολίτικη παραλία. Τι είναι αυτό άραγε που έχει επιβάλλει , στις γυναίκες κυρίως ( 15 ετών και άνω), να κυκλοφορούν μισοντυμένες και με μεγάλη άνεση, κάνοντας τα ψώνια τους, τη βόλτα τους ή ακόμη πηγαίνοντας στη δουλειά τους; Αν είναι μόδα, τι είδους μόδα είναι αυτή που μας αναγκάζει να δεχθούμε ένα τέτοιο πρότυπο ντυσίματος;

Ως μόδα θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει την τάση ή την συνήθεια που αποκτούν οι περισσότεροι άνθρωποι στο ντύσιμο, την ψυχαγωγία, τη διακόσμηση ακόμη και στην ομιλία την εκάστοτε χρονική περίοδο. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι μέσα από τη μόδα εκφράζονται πρωτοπόρες ιδέες καλλιτεχνών ή ευφυών ανθρώπων που έχουν κάτι καινούριο να μας δείξουν και μας προτείνουν να το ακολουθήσουμε. Η μαγική λέξη είναι το προτείνουν! Δεν μας επιβάλλουν , δεν μπορούν να μας επιβάλλουν γιατί αμέσως τότε θα χανόταν η ελευθερία της επιλογής. Τότε, αφού οι ίδιοι οι δημιουργοί την μόδας δεν μπορούν να μας την επιβάλλουν γιατί εμείς να την ακολουθούμε τυφλά; Αμέσως κανείς μπορεί να φέρει στο μυαλό του 3-4 παράγοντες που προσπαθούν να εξαναγκάσουν τον κόσμο να ακολουθήσει μια συγκεκριμένη κατεύθυνση ( ΜΜΕ, διαφημίσεις, εταιρείες προώθησης προϊόντων, τραγουδιστές και διαφόρων ειδών καλλιτέχνες κτλ.), εξυπηρετώντας δικά τους προσωπικά οφέλη (ή κέρδη) και σίγουρα πολλούς άγνωστους σε εμάς σκοπούς που ίσως δεν μπορούμε καν να τους φανταστούμε. Θα σπαταλούσα χρόνο και κόπο για να αναλύσω όλους αυτούς τους παράγοντες που πραγματικά μοιάζουν ασήμαντοι και τιποτένιοι, και όμως επηρεάζουν μια μεγάλη μερίδα συνανθρώπων μας.

Ο καθένας έχει το δικαίωμα να ντυθεί όπως θέλει. Πάντοτε όμως με κριτική σκέψη και σύμφωνα με τον χαρακτήρα, την προσωπικότητα και το γούστο του. Μόνο έτσι θα αναδείξουμε αυτό που πραγματικά είμαστε και πρεσβεύουμε μακριά από κάθε επιρροή. Πέρα από ηθικολογίες και θρησκευτικές προσεγγίσεις οποιοσδήποτε μπορεί να αναρωτηθεί πως είναι δυνατόν η γύμνια να είναι καλαίσθητη; Πως είναι δυνατόν να την αποκαλεί κανείς μόδα; Και ποιο μπορεί να είναι το επόμενο στάδιο; Να κυκλοφορούμε με μαγιό; Όταν οι γυναίκες (κυρίως) επιδεικνύουν συνεχώς και απροκάλυπτα τα σωματικά τους προσόντα χάνεται η αιδώς, στη συνέχεια χάνεται ο αυτοσεβασμός και τελικά ο σεβασμός των ανθρώπων μεταξύ τους, γιατί παύουν πια να εστιάζουν ο ένας στο πρόσωπο του άλλου, στο κεντρικό σημείο της προσωπικότητας και των εκφράσεών μας. Όλα αυτά είναι αλληλένδετα μεταξύ τους. Σαν συνέπεια θα αρχίσει να χάνεται η προσωπική επαφή από τη στιγμή που ο ένας θα επικεντρώνεται στο σώμα του άλλου και όχι στην ψυχή. Όταν φανερώνεται κάθε σπιθαμή του σώματός μας σε κοινή θέα πως είναι δυνατόν ο άλλος να μας εκτιμήσει αλλά και να εκτιμήσουμε εμείς οι ίδιοι τους άλλους; Μήπως και οι άντρες δεν άρχισαν να κυκλοφορούν με εκτεθειμένα τα εσώρουχά τους; Είναι αυτό λοιπόν μόδα; Κάθε λογικός άνθρωπος μπορεί να απαντήσει.

Κλείνοντας θα ήθελα να πω πως είναι ανάγκη και επιτακτικό να αρχίσουμε να σεβόμαστε τον εαυτό μας λίγο περισσότερο ούτως ώστε να μας σεβαστούν και οι άλλοι. Είναι ανάγκη να βρούμε τη χαμένη μας αξιοπρέπεια. Και να θυμόμαστε πως «όταν αφήνουμε την ακαλαισθησία να οργιάζει γύρω μας, ασχημαίνουμε και εμείς»."